Op ons laatste dag van onze vakantie in Indonesië liepen we in oud Batavia/ Kota Tua om voor de laatste keer te gaan eten in café Batavia. Daar kan je heel goed eten en drinken. 

Toevallig hebben wij iets gelezen over een Wayang museum. Helaas was deze gesloten in verband met een verbouwing. 

Maar… een man verwees ons naar een adres waar het museum tijdelijk is ondergebracht. 

Gelukkig en het was zeker de moeite waard om deze te bezoeken. We hebben wel honderden wayang golek en wayang kulit gezien. De man van het museum vertelde enthousiast over de wayang en de namen van de poppen. Hij deed dit met heel veel passie. Hij maakte ook wayang kulit en golek zelf. En zijn oom, ergens ver in de negentig blijkt een beroemde poppenmaker te zijn en ze werken al heel lang samen. Zo interessant! 

Deze man is ook een wayangspeler (ook wel dalang genoemd) van het wayangspel. 

Hij beweegt de figuren, spreekt hun rollen, zingt en vertelt. De dalang zit met gekruiste benen achter het speelscherm, met het gezicht naar het publiek gericht en met zijn rug naar de gamelanspelers. We hebben een tijdje met hem staan praten en hij vertelde ook in Nederland te zijn geweest om het wayangspel te laten zien. 

Hij vertelde trots dat hier enkele Nederlandse ministers zijn geweest en ook de burgemeester van Rotterdam, Ahmed Aboutaleb. 

Ik vertelde hem over onze bijzondere wayangpoppen verzameling die wij hebben in ons Indisch museum maar dat wij nog niet alle namen/betekenis van sommige poppen weten. Hij gaf aan ons te kunnen helpen en gaf mij zijn telefoonnummer. 

Wat een toeval allemaal dat het allemaal zo is gelopen. 

Museumverslag van Anita Wissel